خانه / رویکرد های مبنا / اصول حاکم بر برنامه­ ریزی دبیرستان مبنا

اصول حاکم بر برنامه­ ریزی دبیرستان مبنا

اصول حاکم بر برنامه­ ریزی دبیرستان مبنا
اصول حاکم بر برنامه­ ریزی دبیرستان مبنا

اصول حاکم بر برنامه­ ریزی مدرسه”مبنا” (بایدها و نبایدها)

برنامه ­ریزی مدرسه باید با در نظر گرفتن اصول و مبانی مشخصی صورت گیرد. چون برنامه­ های این مدرسه از لحاظ ماهیت با سایر برنامه­ های صرف آموزشی تفاوت دارند. اصولی که در همه ­ی مراحل برنامه ­ریزی مدرسه باید نصب العین قرار گیرد عبارتند از:

  1. اصل تنوع

یکی دیگر از اصول برنامه­ ریزی در مدرسه، اصل تنوع است. فعالیت­ های مدرسه ی اغلب به علت کوتاه مدت بودن وظایف آموزشی و تربیتی سنگینی دارند و از آن جا که انگیزه­ ی مخاطبان نقش اساسی را در موفقیت این برنامه ایفا می ­کند، تنوع در برنامه­ ها ضرورت دارد. برای مثال باید بین هر برنامه­ ی آموزشی یا تربیتی، فعالیت­ های ورزشی یا تفریحی خاصی گنجانده شود.

  1. اصل جامعیت

بر اساس این اصل، برنامه­ ریزی مدرسه باید جامع و گسترده باشد و همه ­ی فعالیت­ های مخاطبان را هنگام بیداری، تفریح، آموزش، استراحت و … پیش­ بینی و زمان­بندی کند. چون فعالیت­ های اردویی بر خلاف آموزش­ های مستقیم بسیار انعطاف پذیر است؛ امکان انحراف بیش­تر در برنامه وجود دارد. از این رو برنامه ریزان باید همه­ ی اقدامات و فعالیت­ ها را تعیین کنند تا هیچ برنامه­ ای خارج از چهارچوب تعیین شده قرار نگیرد. برای مثال مدت زمانِ­ بازی­ها، آموزش، استراحت و … باید به طور دقیق تعیین شود. عدم پیش ­بینی یک فعالیت جزیی ممکن است روند کلی برنامه را دچار اختلال کند.

  1. ارزشیابی مداوم

ارزشیابی راهی برای تعیین میزان تحقق اهداف هر برنامه­­ ی هدفمندی است.[۱] لذا پیوسته باید از کمیت و کیفیت سخت افزار و نرم افزار مدرسه گزارش ­های تحلیلی و کتبی تهیه شود، تا در صورت لزوم و به موقع نسبت به اخذ تصمیم­ های لازم و مناسب برای رفع اشکالات احتمالی و تبدیل نقاط ضعف به قوّت و یا تغییر و تکمیل برنامه ­ها، اقدام شود.

ارزشیابی در مدرسه فوائد دیگری نیز دارد نظیر:

– شناخت مخاطبین کوشا، علاقه­ مند و با استعداد و تشویق آن­ها؛

– تعیین سرفصل­ های برنامه­ های آینده در پرتو تجارب پیشین؛

– ارزیابی علایق شرکت کنندگان به برنامه ­های گوناگون؛

– نظارت بر عملکرد مربیان و اساتید و احیاناً تذکر به آنها در صورت بروز مشکلات احتمالی؛

– رفع اختلاف سلیقه میان مربیان و اساتید و یا کادر اجرایی؛

  1. اصل نشاط، شادی و روحیه شور؛

مدرسه باید مرکز نشاط و شادی باشد. این اصل باید به شیوه­ های گوناگون در مدرسه تجلی داشته باشد. شعارهای گروهی و سرودها، یکی از عوامل پدید آورنده این روحیه­اند. برگزاری جُنگ، تشویق­ های اردویی، شوخی­ های بجا، و … از دیگر ابزارهای شور و نشاط و شادی­اند.

  1. اصل القای ارزش­های اسلامی و مفاهیم مذهبی در تمامی دوره­ها؛

اسلام باید در تمام برنامه ­های مدرسه ساری و جاری باشد؛ نه اینکه به کار و زمانی خاص محدود گردد. انتقال ارزش­ های اسلامی نباید در آموزش­ های عقیدتی و قرآن و نماز و دعا خلاصه گردد. برخی از مواردی که باید در این زمینه لحاظ شود عبارتند از:

ـ ایجاد فضای سالم دینی جهت پرورش و تربیت اسلامی؛

ـ پرورش روحیه برادری و تعاون؛

ـ برانگیختن حسّ دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر؛

ـ ایجاد انگیزه­ های کافی برای پایبندی به فرمان­های دینی؛

ـ ایجاد زمینه تهذبیت و رشد ویژگی­ های ارزشمند اخلاقی؛

ـ ایجاد روحیه همکاری و همگامی در فعالیت­ های مذهبی؛

ـ تقویت روح ایمان و تحکیم مبانی فکری و عقیدتی؛

ـ ترويج برنامه­ هاي مالي اسلام مثل: وقف، نذر، انفاق، خمس، صدقه و…؛

ـ تشويق روح ابتكار و خلاقيت و سخت كوشي و خستگي ناپذيري در راه هدف.

[۱] . البته می­دانیم که برای ارزیابی راه های مختلفی وجود دارد نظیر: ـ ارزیابی روزانه ـ ارزیابی اولیه ( از طریق مصاحبه صوتی، تصویری و یاکتبی با طرح سوالاتی نظیر: آیا تا به حال اردوگاه رفته­اید؟چند بار؟ کجا؟ چند روزه بود؟ به نظر شما بهترین برنامه اردویی کدام است؟و …) ـ ارزشیابی پایانی

” دبیرستان مبنا “

درباره‌ی admin

حتما ببینید

دین مداری در مدرسه

دین مداری در مدرسه

دین مداری در مدرسه یکی از ویژگی های یک مدرسه خوب این است که محیطی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *